Piastów jak i wiele innych miejscowości nie złożył broni po wrześniowej kapitulacji, ani nie zaprzestał myśleć o dalszej walce w obronie swojej ojczyzny. W myśl postanowień Rady Wojennej w Warszawie rozpoczęto tworzyć podwaliny pod struktury Polskiego Państwa Podziemnego. Proces ten nie należał do łatwych, gdyż na tutejszym terenie działało wiele różnych organizacji tworzących oddzielne zręby ugrupowań konspiracyjnych. Mimo różnic trzy organizacje: Związek Odbudowy Rzeczypospolitej, Służba Zwycięstwu Polski (przemianowana następnie na Związek Walki Zbrojnej) oraz Szare Szeregi zrzeszające zarówno wojskowych oraz osoby cywilne podjęły wspólne starania i pod jednym szyldem rozpoczęły wspólną walkę z wrogiem. Za datę powstania Państwa Podziemnego w Piastowie można przyjąć dzień 6 listopada 1939 roku. Wcześniej już bo październiku 1939 roku, pierwsze 6 osób stworzyło w naszym mieście małą organizację konspiracyjną. Byli to: ppor. Jan Sadowski, plut. Zenon Jaworski, plut. Jan Mużecki, plut. Antoni Kaczyński, plut. Józef Woroniecki oraz plut. Mieczysław Sitkiewicz. Nawiązali oni kontakt z pruszkowskim Związkiem Odbudowy Rzeczypospolitej i w dniu 10 października 1939 roku złożyli przysięgę przed kpt. Zdzisławem Szymborskim. Po zaprzysiężeniu otrzymali zadanie utworzenia Państwa Podziemnego w Piastowie. Powstała wówczas placówka o kryptonimie „Jowisz”, której dowództwo zostało powierzone Janowi Sadowskiemu ps. „Suzin”. Jego zastępcą mianowano Józefa Woronieckiego ps. „Wrona”. Prężna praca, a także działalność całej szóstki w harcerstwie sprawiła, że do pracy konspiracyjnej przystąpiły całe drużyny harcerskie z terenu Piastowa. Pozwoliło to w krótkim okresie, od maja 1940 roku do połowy 1941 roku na utworzenie w Piastowie pełnych struktur wojskowych należących do placówki „Jowisz” pozwalających utworzyć 7 kompanię. Liczny akces młodzieży do działań konspiracyjnych pozwolił na dalszą rozbudowę formacji. W ramach placówki „Jowisz” utworzona została samodzielna grupa kolejowa „Pobudka” dająca początek 3 kompanii pod dowództwem por. uzbrojenia Hieronima Krygiera ps. „Wolski”. Jednocześnie powołano do życia Wojskową Służbę Kobiet zrzeszającą łączniczki i sanitariuszki, aktywnie niosące pomoc w ulokowanych w Piastowie dwóch szpitalach przeniesionych z Warszawy (Szpital Dzieciątka Jezus oraz Szpital Zakaźny). W 1944 roku oddziały liniowe wraz ze Służbą Ochrony Powstania na terenie Placówki „Jowisz” liczyły ponad 460 żołnierzy. Działalność tej placówki była możliwa dzięki współpracy piastowskiego społeczeństwa, gotowego nieść pomoc nawet z narażeniem własnego życia oraz Spółdzielni Spożywców „Społem” – organizacji, która mogła legalnie działać i finansować działania militarne oraz gospodarcze struktur państwa podziemnego, którego zarząd tejże komórki był członkiem.
D. Dalecki